วันศุกร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ทิ้ง




วันนี้เป็นอีกวันของฐกฤตที่เขาใช้ชีวิตอยู่ในบ้าน

โดยที่ไม่ได้ก้าวเท้าออกไปเหยียบพื้นข้างนอกประตูบ้านเลยแม้แต่น้อย

เขานั่งกดรีโมตที่ส่งสัญญาณ

เพื่อเปลี่ยนช่องของโทรทัศน์ไปเรื่อยๆ

จนไปสะดุดกับช่องช่องนึงของเคเบิ้ลอะไรก็ไม่รู้

ได้เปิดเพลงของศิลปินคนนี้ขึ้นมา

ตัวเขาเองก็ไม่เคยรู้จักมาก่อนว่าใคร

แต่ท่วงทำนองที่ฟังดูสบายๆ

เสียงที่ดูอบอุ่นปนหวาน ที่อาจจะดูขัดกับใบหน้าของตัวศิลปินเอง

ฐกฤต ไปสะดุดกับเนื้อเพลงท่อนนึงที่ร้องว่า


"ทุกข์เท่าไหร่ ก็แค่ทิ้งมันไป พรุ่งนี้เริ่มใหม่อีกครั้ง"

เขารู้สึกชอบกับประโยคนี้มาก

คนเราย่อมมีทุกข์ที่บมตัวอยู่ในจิตใจกันทั้งนั้น

หลายต่อหลายคนที่ยอมแพ้

ยอมให้ทุกข์พวกนั้นมาครอบงำ กลืนกิน

โดยอ้างว่าไม่มีทางออก หมดทาง เหนื่อยแล้ว

ตามที่เพลงนี้ได้กล่าว

ถ้าวันนี้เหนื่อย และ ล้า เกินไป

หยุดเอาไว้ก่อน มานั่งพัก คิด ทบทวนไตร่ตร่องดูอีกที

ทางออกอาจจะไม่ได้มีแค่ประตู หน้าต่าง หรือระเบียงก็ออกได้

อาจจะดูลำบากกว่า แต่ได้ผลลัพท์ที่เหมือนกัน

ลองค้นหาหนทางที่หลากหลาย

พรุ่งนี้เริ่มใหม่ ..........อีกครั้ง



วันพฤหัสบดีที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ปฐมฤกษ์1.1

เนื่องด้วย ตอนนี้ได้เปลี่ยนนามปากกาอย่างถาวร
มาเป็น OCTOBER 29
เนื่องด้วยจากสาเหตุหลายๆประการ จึงเรียนมาให้ทราบ
บทความเก่าๆ ยังสามารถเข้าไปชมได้
ตามลิงค์เดิมนะครับ
นับจากนี้ขอเปิดตัว บล๊อคนี้
OCTOBER 29
อย่างเป็นทางการครับ
(อาจจะยังไม่ลงตัวนะครับ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย)